بدافزار تلفن همراه

بدافزار تلفن همراه به بدافزاری گفته می‌شود که روی دستگاه‌های سیار، نظیر گوشی‌های هوشمند یا PDAها اجرا می‌شود.
نخستین نمونه از برنامه‌های مخرب برای گوشی‌های همراه در سال ۲۰۰۴ ظاهر شد. این برنامه‌ها در آغاز سیستم عامل سیمبیان را هدف قرار دادند، و سرآغاز تهدیدات بدافزارهای موبایل را به‎نام خود ثبت‎کردند.
از آن زمان تاکنون، مجرمان سایبری زمان نسبتاً زیادی را صرف توسعه‌ی بدافزارهای موبایل در تعداد زیاد کرده‌اند. موج عظیم بدافزارهای تلفن همراه زمانی اتفاق افتاد که نسل جدیدی از گوشی‌های هوشمند با سیستم عامل ‌اندروید و iOS با اقبال عمومی ‌روبرو شدند. از زمانی که نخستین بدافزارهای ‌اندروید و iOS در اواخر ۲۰۱۰ گزارش شدند، هزاران نوع مختلف از بدافزارهای موبایل شناسایی شده‌اند.
امروزه، پژوهشگران عرصه‌ی بدافزار، اپلیکیشن‌های مخرب بیشتری را برای ‌اندروید نسبت به iOS شناسایی کرده‌اند و دلیلش این است که ‌اندروید به کاربرانش اجازه می‌دهد تا از طریق منابع دیگری نیز اپلیکیشن‌های متنوعی را روی گوشی‌های خود نصب کنند. سایت‌های به‎اشتراک گذاری فایل اغلب میزبان نسخه‌های مخرب اپلیکیشن‌ها و بازی‌های محبوب می‌باشد.
همانند بدافزارهای کامپیوتر‌های شخصی، هدف مجرمان سایبری از توسعه‌ی بدافزارهای موبایل کسب درآمد است. مشابه با بدافزارهای ویندوز، بدافزارهای موبایل اپلیکیشن‌ها، آنتی‌ویروس ساختگی را منتشر می‌کنند و اطلاعات محرمانه را به سرقت می‌برند. انواع دیگر بدافزارهای موبایل، در صورتی که دستگاه به شبکه‌ی تلفن همراه متصل باشد، به شماره‌هایی که نرخ هزینه‌ی بالایی دارند پیامک زده و یا با آنها تماس می‌گیرند.
حتی ممکن است منابع قابل اطمینان هم میزبان اپلیکیشن‌هایی باشند که حریم خصوصی شما را به خطر می‌اندازند. بسیاری از فریم‎ورک‌های تبلیغاتی اطلاعات شخصی قابل شناسایی کاربران، نظیر موقعیت مکانی یا شماره تلفن را به اشتراک می‌گذارند. این گونه اپلیکیشن‌ها را می‌توان تحت عنوان اپلیکیشن‌های ناخواسته‌ی احتمالی (PUA) طبقه‌بندی کرد.
بروز نگه داشتن امنیتی سیستم عامل موبایل و دانلود و نصب اپلیکیشن از منابع قابل اطمینان مانند گوگل پلی و آیتونز می‌تواند تلفن همراه شما را از بدافزارهای موبایل مصون نگه دارد. برای دستگاه‌های ‌اندرویدی پیشنهاد می‌کنیم از نرم افزارهای امنیتی استفاده کنید.